Zabawy ciąg dalszy :)

Wybrałam się dzisiaj do marketu budowlanego i zakupiłam trutkę na korniki. Kupiłam preparat, który pozwala na szybkie usunięcie korników i innych nieprzyjaciół drewna w ZALEDWIE 3 godziny, bez konieczności leżakowania mebelka w folii prze 2 tygodnie. Pan mnie zapewniał, że jest to na tyle silne, że można mieć pewność, iż szkodniki się wytruły. No to idealnie, to coś dla mnie! A że jestem bardzo niecierpliwa i nie wyobrażałam sobie 2-tygodniowego czekania, no to kupiłam! Tym bardziej, że polecanego Hylotoxu nie było... swoją drogą - pamiętam nazwę preparatu (albo po co konkretnie przyszłam do jakiegokolwiek sklepu) przed i po wyjściu ze sklepu, a na miejscu zapominam... też tak macie?
W każdym razie położyłam już jedną warstwę preparatu i czekam...
W między czasie zabrałam się za podstawę lampki, którą mam po świętej pamięci Dziadku Jerzym.
Zastanawiałam się czy malować na biało? jak na maniaczkę bieli przystało, ale ostatnio zauważyłam, że trochę mi zaczyna przeszkadzać biel, taka sterylna, wręcz idealna... zaczęła mi przypominać lekarskie kitle, a w końcu starym przedmiotom trzeba dać drugie życie, ale z uwzględnieniem starego ducha i przemijającego czasu... Tak jak bardzo ładnie napisała Bernadetta - nie chodzi o to by stare przedmioty po totalnym "liftingu" udawały coś czym nie są... bo to tak jakby ubrać 98letnią kobietę w strój nastolatki :) Pisząc "98letnią kobietę" miałam na myśli moją prababcię, która wczoraj wiernie oglądała moje renowacyjne poczynania.... i rzecz jasna bardzo dopingowała :)
Ale wracając do bieli to nadal jest bliska memu sercu, ale chyba zaczynam powoli od niej odchodzić... także na podstawie lampki potrenuję przecierki z pastelową orchideą w roli głównej, a jak nie wyjdzie i efekt mnie nie zadowoli, to zawsze mogą pomalować na biało ;)) A przecierki to nie taka łatwa sprawa.
Poniżej lampka przed i po pierwszej warstwie farby... tak na rozgrzewkę, efekt końcowy zaprezentuję (mam nadzieję) już niedługo :))

Ściskam Was ciepło :)